حَصِید (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَصِید: (مِنْها قائِمٌ وَ حَصیدٌ)«حَصِید» از مادّه
«حَصْد» به معنای درو شده،
اشاره به سرزمینهایی همچون سرزمین
قوم نوح و
لوط (علیهماالسّلام) که یکی در زیر آب غرق شد و دیگری زیر و رو و سنگباران گردید.
(ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ) (این از اخبار شهرها و آبادیهاست که ما برای تو شرح میدهیم؛ که بعضی هنوز برپا هستند، و بعضی درو شدهاند و از میان رفتهاند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه حصید از ماده
حصد است که به معنای بریدن و درو کردن
زراعت است.
داستانهای امم گذشته را به زراعت تشبیه کرده چون گاهی ایستاده و گاهی درو شده است. و معنای آن در صورتی که مقصود از قری خود دهکدهها باشد نه اهل آنها، این است که: برخی از دهکدهها که ما برایت داستان کردیم دهکدههایی است که به کلی از بین نرفته و هنوز آثاری از آنها باقی است، مانند دهکده قوم لوط که هنوز- یعنی در عصر نزول
قرآن- آثارش باقی است، و بیننده را بیاد آن قوم میاندازد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَصِید»، ص۱۸۸.