حَشا (به فتح حاء) از واژگان نهجالبلاغه، به معنای آنچه در شکم است. «الحشا: ما فی البطن». جمع آن احشاء است. این واژه فقط یک بار در نهجالبلاغه دیده میشود.
حضرت علی (علیهالسّلام) در رابطه با ملک الموت (علیهالسّلام) فرموده: «هَلْ تُحِسُّ بِهِ إِذَا دَخَلَ مَنْزِلاً ... أَيَلِجُ عَلَيْهِ مِنْ بَعْضِ جَوَارِحِهَا ... أَمْ هُوَ سَاكِنٌ مَعَهُ فِي أَحْشَائِهَا»
«آیا ملک الموت را احساس میکنی وقتی داخل منزلی میشود و آن وقت که جان طفل را در شکم مادر میگیرد آیا از بعضی اعضاء مادر وارد طفل میشود... یا او با طفل در میان احشاء مادرش ساکن است.»