حَسَد (مفردات‌قرآن)

حَسَد (به فتح حاء و سین) از واژگان قرآن کریم به معنای بدخواهی، خواستار بودن زوال نعمت و سعادت دیگری است.
این مادّه در قرآن مجید پنج بار آمده است.

حَسَد به معنای بدخواهی، خواستار بودن زوال نعمت و سعادت دیگری است.
راغب گوید آن گاهی توام با سعی در از بین بردن نعمت دیگران است‌.

به موردی از حَسَدَ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‌... وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ
«بگو پناه می‌برم به خدای فلق... از شرّ بدخواه آن‌گاه که بد خواهی کند.»

اين مادّه در کلام اللَّه مجید بيشتر از پنج بار نيامده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۳۱.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۱۸.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۶.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۱۸.
۵.	↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۵.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۸۲.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۹۳.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۸۴.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶.
۱۰.	↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۵.