حَبّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَبّ: (فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَی)«حَبّ» و
«حَبّة» به معنای دانه‌های خوراکی و غذایی است، مثل
گندم و
جو و آنچه که قابل درو کردن است.
ولی گاهی به دانه‌های دیگر گیاهان نیز گفته می‌شود.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با حَبّ:
(إِنَّ اللّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَى يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذَلِكُمُ اللّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ) (
خداوند، شکافنده
دانه و هسته است؛ زنده را از مرده خارج می‌سازد، و بیرون آورنده مرده از زنده است؛ این است خدای شما! پس چگونه از
حق منحرف می‌شوید؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: این خدای سبحان است که دانه‌های نباتات و هسته را می‌شکافد و از آنها
گیاه و
درخت می‌رویاند، و مردم را با دانه‌ها و میوه‌های آنها روزی می‌دهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ) (و دانه‌هایی که همراه با ساقه و برگی است که بصورت کاه و خوراک حیوانات در می‌آید، و گیاهان خوشبو.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه حب- دانه عطف است بر کلمه
فاکهة و تقدیر کلام و فیها الحب و
الریحان است، یعنی در
زمین دانه و ریحان نیز هست، و منظور از دانه هر چیزی است که قوت و
غذا از آن درست شود، مانند گندم و جو و
برنج و غیره.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَبّ»، ص۱۷۶.
