حِمْيَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حِمْيَر (به کسر حاء، سکون میم و فتح یاء) از
واژگان نهج‌البلاغه لقب پادشاهان
یمن است.
یک مورد از اين کلمه در
نهج‌البلاغه به كار رفته است.
حِمْيَر لقب پادشاهان یمن است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در قباله
شریح قاضی فرموده:
«فَعَلَى مُبَلْبِلِ أَجْسامِ الْمُلُوكِ، و سالِبِ نُفُوسِ الْجَبابِرَةِ، وَ مُزِيلِ مُلْكِ الْفَراعِنَةِ، مِثْلِ كِسْرَى وَ قَيْصَرَ، وَتُبَّع وَ حِمْيَرَ، وَ مَنْ جَمَعَ الْمالَ عَلَى الْمَالِ فَأَكْثَرَ.» «هرگونه عيب، نقص و كشف خلافى در اين معامله واقع شود به عهده بيمارى بخش اجسام پادشاهان! و گيرنده جان جبّاران و زايل‌كننده سلطنت
فرعون‌ها- همچون: «كِسْرى»، «قَيْصَر»؛ «تُبَّع» و «حِمْيَر»- مى‌باشد و كسانى كه مال را گِردآورى كردند و بر آن افزودند.»
یک مورد از این ماده در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حمیر»، ج۱، ص۳۰۳.
