حمیده رویدشتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حمیده رُویدَشتی، بانوی فاضل و
پرهیزکار اصفهانی، آگاه به علم
حدیث و
رجال در
قرن یازدهم است.
از تاریخ
تولد و
زادگاه او اطلاعی نیست.
پدرش ، محمدشریف بن شمسالدین رویدشتی اصفهانی، ساکن رویدشت از توابع
اصفهان و از شاگردان
شیخبهائی (متوفی ۱۰۳۰) بود و
علامه مجلسی (متوفی ۱۱۱۰) نیز از او
روایت کردهاست.
افندی اصفهانی حمیده را
دانشمند ، پرهیزکار، بازمانده عالمان فضیلتمدار و
دانا به علم رجال معرفی کرده که نکات دقیق و حاشیههایی بر کتابهای حدیثی، از جمله
استبصار شیخطوسی ، نگاشته و این حاشیهها نشاندهنده ژرفاندیشی و آگاهی دقیق او به علوم حدیثی، بهویژه علم رجال، است.
آقابزرگ طهرانی از حاشیه حمیده بر استبصار یاد کردهاست. پدر میرزاعبداللّه افندی حواشیِ حمیده را بر کتابهای حدیثی می
ستود و بسیار از آنها نقل میکرد.
افندی اصفهانی
نسخهای از استبصار را داشته که حمیده تا پایان کتاب الصلاة بر آن حاشیه نوشته بودهاست.
حمیده
دانش حدیث را نزد پدرش آموخت. پدرش او را به سبب قدرت
فهم و درکش می
ستود و درباره او میگفت: «حمیده با رجال پیوند دارد»، کنایه از اینکه وی علم رجال را بهخوبی میداند و هنگامی که با
دخترش مزاح میکرد، او را «عَلّامتة» میخواند و میگفت: «یک تاء در این واژه برای تأنیث و تای دیگر برای مبالغه و فزونی علم است».
حمیده رویدشتی کتابی در علم رجال با عنوان رجال حمیدة داشته
که آقابزرگ طهرانی در مُصَفَّی المَقال فی مُصَنّ فی علمالرجال این کتاب را ذکر کردهاست.
فاطمه، دختر حمیده، نیز مانند
مادرش فاضل و پرهیزکار بود.
حمیده رویدشتی در ۱۰۸۷ درگذشت.
(۱) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۲) محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، مُصَفَّی المَقال فی مُصَنِّفی علم الرجال، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۳۷ش.
(۳) عبداللّه بن عیسیافندی اصفهانی، ریاضالعلماء و حیاض الفضلاء، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
(۴) امین، اعیان الشیعه.
(۵) محمد حسون و امعلی مشکور، اعلام النساء المؤمنات، (تهران) ۱۴۱۱.
(۶) ذبیحاللّه محلاتی، ریاحین الشّریعة در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه، ج۴، تهران ۱۳۷۳ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «حمیده رویدشتی»، شماره۶۵۸۴.