حفص بن ابی‌نعمان اموی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حفص بن ابی‌نعمان اموی (زنده در ۱۳۲ هـ)، از شاعران مشهور در
قرن دوم هجری قمری بود که در دستگاه
دولت اموی به خدمتگزاری اشتغال داشت.
حفص بن ابی‌نعمان اموی، از شعرای مشهور و دارای اشعاری زیبا بود و در دستگاه دولت اموی به خدمتگزاری مشغول بود.
حفص در رصافه، هشام را مدح و ستایش کرد و مورد اکرام او قرار گرفت و عطایایی دریافت نمود تا جایی که هشام او را از نزدیکان خود قرار داد. دوران حکومت
بنی‌عباس را درک کرد و به سبب اشعاری که در آن،
بنی‌هاشم را هجو نمود از طرف عبدالله بن علی مورد تعقیب قرار گرفت، ولی دستگیر نشد. سرانجام حفص خود را به او معرفی کرد و از او امان خواست و اشعاری در بدی
بنی‌امیه و پوزش خواهانه سرود، از این‌رو عبدالله به او امان داد و وی را مورد احترام و اکرام قرار داد و
صله بسیاری بدو بخشید.
ایشان با
کثیر بن عبدالرحمان شاعر همنشینی داشت و اشعار او را روایت می‌کرد و
یحیی بن حمزه، قاضی
دمشق از جمله کسانی است که از او مطالبی نقل کرده است.
از جمله آثارش قصیده‌ای
است که در مدح
هشام بن عبدالملک سرود.
تاریخ وفات وی در دست نیست، اما در سال ۱۳۲ هـ، زمان تشکیل حکومت بنی‌عباس، زنده بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۸۶، برگرفته از مقاله «حفص بن ابی‌نعمان اموی».
