حضرت آدم و کعبه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آدم (علیه‌السلام) و کعبه از مفردات
نهج البلاغه و
پیامبران الهی، نخستین فرد در ایجاد بنای
کعبه می‌باشد.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، در بیانات نورانی خویش به این‌که
آدم ابوالبشر (علیه‌السلام) اولین فردی است که بنای کعبه را پدید آورده، اشاره نموده است.
قرآن مجید داستان کعبه را از
ابراهیم (علیه‌السّلام) شروع می‌کند، ولی در روایات و «نهج البلاغه» استفاده می‌شود که کعبه توسط
حضرت آدم (علیه‌السلام) بنا شده و آن وقت ابراهیم آن‌را تجدید بنا کرده است چنان‌که می‌فرماید: «ثم امر آدم (علیه‌السّلام) و ولده ان یثنوا اعطافهم نحوه فصار مثابة لمنتجع اسفارهم و غایة لملقی رحالهم؛
یعنی: سپس
خدا امر فرمود که آدم و فرزندانش به آن توّجه و میل کنند لذا بیت الله محل رفت و آمد شد برای فائده سفرشان و انتهاء انداختن رحلشان.»
همچنین است عبارت:
«الا ترون انّ الله سبحانه اختبر الاولین من لدن آدم (علیه‌السّلام) الی الآخرین من هذا العالم باحجار لا تضّر و لا تنفع و لا تبصر و لا تسمع فجعلها بیته الحرام...»
هر دو جمله نشان می‌دهد که کعبه از زمان آدم (علیه‌السلام) بوده است. در کتاب کافی
پنج حدیث در این رابطه نقل شده است.
«اللهم انت اهل الوصف الجمیل... و عدلت بلسانی عن مدائح الآدمیین؛
یعنی: خدایا تو سزاوار توصیف نیکو هستی... زبان مرا از مدح و ثنای آدمیان بمدح خودت برگردانده‌ای.» این تنها کلامی است که در آن لفظ «آدمیین» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آدم»، ص۳۳-۳۴.
