حسین‌قلی‌خان بن باباخان خطائی دهاقانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین‌قلی‌خان بن باباخان خطائی دهاقانی اصفهانی، شاعر
ادیب و از سخنوران اواخر
دوره قاجاریه اصفهان می‌باشد.
حسین‌قلی‌خان خطائی بن باباخان دهاقانی، شاعر
ادیب از سخنوران اواخر
دوره قاجاریه. وی در اوّل
محرّم ۱۲۶۹ق در دهاقان تولّد یافت. در کودکی مادرش را از دست داد و به دست دایه‌ای بزرگ شد. در ۶ سالگی در مکتب خانه ملّارحیم دهاقانی تحصیل را آغاز کرد.
او شاعری ماهر بود و خصوصاً در
غزل طبعی روان داشت. خط خوشی داشت و در نقاشی و
تیراندازی مشهور بود. تابلوهای نقاشی او هم‌اکنون در دهاقان در منزل اقوام و در شهرستان سی‌سخت (کهگیلویه و بویراحمد) موجود است.
وی در ۲۰ بهمن ۱۳۰۴ش به حکم حکومت اصفهان و تایید وزارت داخله، به‌عنوان حاکم دهاقان منصوب شد و در برقراری
آرامش در آن منطقه و جلوگیری از حملات اشرار و غارتگران به مردم نقش مهمّی ایفا کرد.
وی سرانجام در سال ۱۳۴۹ق در دهاقان وفات یافت.
«منتخبی از دیوان مرحوم حسین‌قلی‌خان خطایی دهاقانی» توسط ابدال خطایی در سال ۱۳۴۲ش در اصفهان به طبع رسیده است.
این
شعر از اوست:
رود امید که آید به سر کُشته خویش ••••• چون به یادش دل بسپرده ما می‌آید
جام مینا ز کف ساقی مجلس در دور ••••• باز گردید دل خون خورده ما می‌آید
نفسی می‌شمرم تلخ به امید وصال ••••• تا به بالا دم بشمرده ما می‌آید
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۲۹-۸۳۰.
