• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسین‌خان اسیری اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حسین‌خان اسیری اصفهانی، شاعر ادیب در اصفهان می‌باشد.



حسین خان متخلّص به «اسیری» شاعر ادیب، پدرش در دولت نادری صاحب جمع زرگرخانه بوده است. وی پس از مرگ پدر ترک مشاغل دولتی کرده، به لباس فقر و درویشی درآمد و تحصیل کمالات شعر و شاعری نمود. غزل را خوب می‌گفت و علاوه بر دیوان اشعار کتابی به سبک بوستان سروده و «هفت انجمن» نام نهاده است و بالغ بر ده هزار بیت است.
این دو بیت از اوست:
گرفتم آنکه گشایند پای بسته ما ••••• چه می‌کنند به بال و پر شکسته ما
گواه اینکه نه رند و نه عاشقم اینست ••••• پیاله تهی و سُبحه گسسته ما
[۱] اختر، احمد بن‌ فرامرز، تذکره اختر، ص۱۸.
[۲] هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۶۴.
[۳] محمود میرزا قاجار، سفینة المحمود، ص۱۴۰.
[۴] شیرازی، احمدبن ابوالحسن، حدیقة الشعراء، ج۱، ص۱۳۳.



۱. اختر، احمد بن‌ فرامرز، تذکره اختر، ص۱۸.
۲. هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۶۴.
۳. محمود میرزا قاجار، سفینة المحمود، ص۱۴۰.
۴. شیرازی، احمدبن ابوالحسن، حدیقة الشعراء، ج۱، ص۱۳۳.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۹۹.    



جعبه ابزار