حسین فسائی شیرازی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین فسائی شیرازی اصفهانی،
عالم فاضل محقّق، از دانشمندان
قرن دوازدهم هجری
اصفهان می‌باشد.
کمال‌الدّین حسین فسائی شیرازی،
عالم فاضل محقّق، از دانشمندان
قرن دوازدهم هجری. ظاهراً در فسا متولّد شده، در
شیراز به تحصیل پرداخته و از جمله افاضل شاگردان آخوند فد شکویی (محمدمسیح بن اسماعیل فسائی) بوده است. سپس به
اصفهان رفته و در آنجا به
تدریس مشغول شده است. وی در اغلب علوم عصر خود متبحّر بوده و او را جامع معقول و منقول دانسته‌اند.
شیخ محمّدعلی حزین لاهیجی از شاگردان اوست و کتاب «
مغنی اللّبیب» را با تفسیر صغیر
شیخ ابوعلی طبرسی و بعض مقاصد دیگر را در حضور باهر النّورش قرائت کرده است.
وی سرانجام در سال ۱۱۳۴ق هنگام محاصره اصفهان وفات یافت.
کتب زیر از تالیفات اوست:
۱. «حاشیه بر معالم الاصول» ۲. «رساله در حلّ شبهات کاتبی قزوینی» ۳. «شواهد مطوّل» و غیره.
در انشاء مهارتی به‌سزا داشته و در
شعر تتبّع شعر خاقانی می‌نموده است. این شعر از اوست:
ز دوستان گرامی جدا فکند مرا ••••• ز بی وفائی دوران بی مدار مپرس
نه خون گذاشت به دل نی به دیده قطره اشک ••••• ز باد دستی مژگان اشکبار مپرس
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۰۶.
