ملّا حسن اصفهانی متخلّص به «شایق» از فضلاء و ادبای اصفهان در قرن سیزدهم هجری است. اغلب به سرودن مدیحه و مراثی جهت حضرات معصومین (علیهم‌السّلام) می‌پرداخته است. در موسیقی نیز معلومات فراوان داشته است. در فنون ادبیات فارسی و عرب نیز استاد بود. وی قصیده جهت حاکم اصفهان منوچهرخان معتمد‌الدّوله سروده است.
