حسن بن محمدعلی بهنیا متین اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن بن محمدعلی بهنیا متین اصفهانی، از شعراء و سخنوران معاصر
اصفهان می‌باشد.
استاد میرزا حسن بهنیا متخلّص به «متین» بن آقا محمّدعلی، از شعراء و سخنوران معاصر
اصفهان. در سال ۱۲۹۰ش در اصفهان متولّد گردیده و در مدارس قدیم و جدید تحصیل کرده و از سن چهارده سالگی لب به گفتن
شعر سروده و از سال ۱۳۱۰ش در انجمن ادبی شیدا شرکت نموده و از اعضای رسمی آن انجمن گردید و عمده ترقیّات شعری و ادبی مشارالیه در همان انجمن بوده و ایشان را باید از تربیت شدگان انجمن شیدا دانست.
در انجمن‌های ادبی اصفهان که در زمان مرحوم شیدا و بعد از آن تشکیل شده عموماً شرکت می‌نموده و خود از پایه‌گذاران انجمن ادبی کمال و اساتید صاحب‌نظر این انجمن بوده است.
[همچنین در انجمن ادبی سعدی، انجمن ادبی صائب و انجمن ادبی سرای سخنوران شرکت می‌کرد و در ردیف اساتید قدیمی انجمن‌ها قرار داشت.
وی سرانجام در سال ۱۳۷۵ش وفات یافته و در قطعه نام آوران گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون شد.
مادّه تاریخ فوت او چنین است:
تاریخ سرایان همه خواندند به افسوس ••••• «ای وای از این سوگ که استاد متین مرد»
دیوان اشعارش هنوز به طبع نرسیده است. او در اوایل شاعری «مهین» تخلّص می‌کرد. سپس آن را به «متین» تغییر داد.
]این چند بیت از اوست:
بگریخت ز میدان فلک مهر جهان تاب ••••• چون تاخت به میدان شه حسن تو، فَرَس را
از دیده روان است مرا اشک به دامان ••••• آن سان که از آن رشک بود رودِ ارس را
گویم که رسد یار سفر کرده‌ام از راه ••••• چون می‌شنوم ناله جانسوز جرس را
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۲۷.
