حَزْم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَزْم (به فتح حاء و سکون زاء) از
مفردات نهج البلاغه به معنای
احتیاط است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی نتیجه کوتاهی و ثمره دوراندیشی و تفکر و دوراندیشی، راه پیروزی از این واژه استفاده نموده است.
حَزْم به معنای احتیاط است. چنان‌که گفته می‌شود: «
حزم حزما: ضبط امره».
برخی از مواردی که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص کوتاهی و ثمره دوراندیشی فرموده است:
«ثَمَرَةُ التَّفْرِیطِ النَّدَامَةُ، وَ ثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلاَمَةُ»؛
«ثمره تفریط و کوتاهی پشیمانی است و ثمره دوراندیشی سلامت».
امام (علیه‌السلام) درباره‌ی دوراندیشی و تفکر، راه پیروزی فرموده‌اند:
«الظَّفَرُ بالْحَزْمِ، وَ الْحَزْمُ بِاِجَالَةِ الرَّاْیِ، وَ الرَّاْیُ بِتَحْصِینِ الاَْسْرَارِ»؛
«پیروزی در احتیاط است، احتیاط با جولان فکر و رای است، فایده رای در پنهان داشتن اسرار می‌باشد».
این واژه هفت بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حزم»، ص۲۷۰.
