هرگاه یکی از حروف ی، ر، م، ل، و، ن (که در کلمه «یرملون» جمع شده و به همین نام خوانده می‌شوند) پس از تنوین یا نون ساکن قرار گیرند، به سبب نزدیکی مخرج یا صفت، نون در آن‌ها ادغام می‌شود.
این شش حرف جدای از ویژگی‌ها و احکاممشترک گاهی در برخی از ویژگی‌ها تفاوت پیدا می‌کنند؛ مثلا نون ساکن در دو حرف «ل» و «ر» بدون غنهادغام می‌شود و در چهار حرف «ی، م، و، ن» ادغام با غنه صورت می‌گیرد.
[۱]موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۸۵.
