«ق» و «ک» حروف لهویاند که از انتهای زبان و توسط زبان کوچک (لهات) ادا میشوند. چون زبان کوچک در آفرینش این دو حرف دخالت دارد، به این حروف «لهوی» گفته شده است.
[۱]نصر، عطیه قابل، غایة المریدفی علم التجوید، ص۱۲۶.
[۲]دانی، عثمان بن سعید، ۳۷۱ - ۴۴۴ق، التحدیدفی الاتقان والتجوید، ص۱۰۴.