• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرام اصلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حرامِ دارای خطاب شرعی مستقل را حرام اصلی گویند.



حرام اصلی، مقابل حرام تبعی بوده و عبارت است از حرامی که دارای [[|خطاب مستقل]] بوده و کلام به دلالت مطابقی بر آن دلالت می‌نماید، خواه مفسده ذاتی داشته باشد (حرام نفسی)، یا به خاطر چیز دیگری حرام شده باشد (حرام غیری)، مانند: «لا تشرب الخمر» که به طور مستقیم بر حرمت نفس شرب خمر دلالت می‌کند.


۱. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۸۲.    



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۶، برگرفته از مقاله «حرام اصلی».    


رده‌های این صفحه : احکام خمسه | اصطلاحات اصولی | تکلیف | حرام




جعبه ابزار