برای حدیث مقلوب تعاریفی ذکر شده که از آن جمله دو تعریف ذیل است: ۱- حدیثی است که عبارتی از متن یا نام راوی که در سلسله سند است پس و پیش آورده شود. ۲- حدیثی است که عبارتی از متن پس و پیش شده باشد یا اسماء همه راویان یا بعضی از راویان سلسله سند به شخص یا به اشخاص دیگر تبدیل شود. حدیث مقلوب از یک لحاظی به مقلوب سندی و متنی و از لحاظ دیگر به مقلوب سهوی و عمدی تقسیم می‌شود. برخی حدیث منقلب، متقلب، مسروق و مرکب را از اقسام حدیث مقلوب به شمار آورده‌اند.
تقلب در احادیث گاهی سهوی بود و گاهی برای امتحان و اختبار محدث صورت می‌گرفته است مانند آزمایش اهل بغداد از بخاری و گاهی نیز برای بهتر جلوه دادن حدیث انجام می‌شد تا در آن حدیث رغبت شود. قلب حدیث حرام است زیرا نوعی دروغ گفتن است که موجب اسقاط عدالت راوی می‌شود.
