«تسلسل» از نظر لغت به معنای پیوستگی بعضی از اشیاء با بعضی دیگر است آن‌گاه که گفته می‌شود «شی مسلسل» یعنی چیزی که اعضای آن به یکدیگر پیوسته و متصل هستند ولی از نظر اصطلاح گفته شده است:
حدیثی است که تمام یا بیشتر سلسله سند آن تا معصوم (علیه‌السلام) دارای ویژگی یا حالت واحدی باشند مانند ایستادن، تکیه کردن، راه رفتن یا نشستن هر یک از راویان هنگام نقل روایت یا نام تمام راویان مثل یکدیگر باشد مانند: حدیث مسلسل به محمدین یا احمدین یا نام‌های پدران ایشان، کنیه‌ها، نسب‌ها، القاب و صناعات و حرفه‌های آنها مثل هم باشد. یا این که روایت دارای ویژگی یا حالت واحدی باشد مثل این که همه راویان در مقام نقل حدیث از الفاظ «سمعت فلاناً»، «اخبر فلان» یا «اشهد بالله سمعت فلاناً» استفاده کنند.
لازم به ذکر است که مسلسل وصف سند حدیث است زیرا متن حدیث به تسلسل متصف نمی‌شود. معمولاً سند حدیث مسلسل خالی از ضعف نیست ولی متن آن ممکن است صحیح باشد مانند: حدیث مشابه که متن آن صحیح ولی طریق متسلسل آن محل اشکال است.
