• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حامد بن عبدالله رفاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حامد بن عبدالله رفاء


ابوعلی حامد رفاء هروی، محدث و دانشمند اهل سنّت، در شهرهای مختلف حدیث آموخت و از مشایخ بزرگی نقل حدیث کرد. او را فردی راستگو و معتبر می‌دانستند و کتاب الفوائد از آثار اوست. وی در سال ۳۵۶ هجری در هرات درگذشت.


ابوعلی حامد بن محمد بن عبدالله رفاء هروی، اهل هرات و از دانشمندان اهل سنّت بود
[۱] اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۷، ص۴۷۷.
که در نوجوانی به بغداد رفت.
[۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۲.    


او در بغداد، کوفه، مکه،حلوان، همدان، ری و نیشابور حدیث آموخت،
[۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۸۴.    
و دوباره در دوران پیری به بغداد رفت و از عثمان بن سعید دارمی، ابراهیم بن اسحاق حربی، فضل بن عبدالله یشکری و برخی دیگر به نقل حدیث پرداخت.
[۴] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۲.    
افرادی چون حاکم نیشابوری و ابوعلی بن شاذان نیز از وی روایت کرده‌اند.
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۱۶.    


علمای اهل سنّت وی را فردی مورد اعتماد، راستگو و دارای احادیث بسیار توصیف کرده‌اند.

کتاب الفوائد اثر اوست.
[۶] کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۱۸۵.


هروی در پایان عمر به زادگاه خود بازگشت و در روز جمعه ۲۷ رمضان سال ۳۵۶ هجری در هرات از دنیا رفت.
[۷] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۰، ص۳۷.    
(دیگر منابع:
[۸] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۸۷.    
[۹] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۹۷.    
[۱۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۹۱.    
[۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۴۰.    
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج، ص۲۴۵.
[۱۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۸۴.    
[۱۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۳۴.
)

۱. ↑ اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۷، ص۴۷۷.
۲. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۲.    
۳. ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۸۴.    
۴. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۲.    
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۱۶.    
۶. ↑ کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۱۸۵.
۷. ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۰، ص۳۷.    
۸. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۸۷.    
۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۹۷.    
۱۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۹۱.    
۱۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۴۰.    
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج، ص۲۴۵.
۱۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۸۴.    
۱۴. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۵، ص۷۵۳۴.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حامد رفاء»، ج۲، ص۱۶۲.


رده‌های این صفحه : دانشمندان قرن 4 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | مؤلفان قرن 4 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 4 (قمری)
جعبه ابزار