• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حاق (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حیق (مفردات‌قرآن).

حاق: (فَحاقَ بِالَّذینَ سَخِرُوا)
«حاق» از مادّه‌ «حوق» در اصل به معنای «وارد شدن و نازل شدن و اصابت کردن و احاطه نمودن» است، بعضی گفته‌اند که اصل آن «حق» (به معنای تحقق یافتن) بوده است که «قاف» اول تبدیل به «واو» و سپس به «الف» شده است!



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با حاق:

۱.۱ - آیه ۱۰ سوره انعام

(وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ) (با این‌حال، نگران نباش. جمعی از پیامبران پیش از تو را نیز استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را گرفت؛ و عذاب الهی بر آنها فرود آمد).)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: حیق به معنای حلول و رسیدن است، در مفردات راغب است که بعضی‌ها گفته‌اند: اصل حیق، حق بوده، و با قلب قاف به یاء بدین صورت درآمده است، مانند کلمه زال که اصلش زل بوده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۴۵ سوره مؤمن

(فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ) (خداوند او را از توطئه‌های شوم آنها نگه داشت، و عذاب شدیدی فرعونیان را فرا گرفت.) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۳ - آیه ۳۳ سوره جاثیه

(وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون) (و بدی‌های اعمالشان برای آنان آشکار می‌شود، و سرانجام آنچه را استهزا می‌کردند آنها را فرا می‌گیرد.) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انعام/سوره۶، آیه۱۰.    
۲. مؤمن/سوره۴۰، آیه۴۵.    
۳. جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۳.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۵۲.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۰۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۱۳۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۳۰۳.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۱۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۹.    
۱۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۳۲.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۰.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۴.    
۱۶. مؤمن/سوره۴۰، آیه۴۵.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۷۲.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۰۸.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۳۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۷۶.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۴۵.    
۲۲. جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۳.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۰۲.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۲۷۴.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۷۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۳۷۲.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حاق»، ص۱۷۶.    






جعبه ابزار