• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حارث بن کلده ثقفی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حارث بن کلده ثقفی.


حارث بن کلده ثقفی (پیش از ظهور اسلام ـ ۶۰ق)، یکی از حکیمان و از اطبای معروف عرب در قرن اول هجری قمری بود.



ابووائل حارث بن کلدة بن عمرو بن علاج بن ابی سلمه ثقفی طائفی، از قبیله ثقیف و از مردم طائف و از موالی ابوبکره ثقفی، طبیب مشهور عرب بود. پیش از ظهور اسلام متولد شد. علم طب را در ایران و از اهل جندی شاپور آموخت. همچنین او نواختن عود را در ایران و یمن فراگرفت.
پسرش، نضر از جمله کسانی است که علم طب و دیگر علوم را نزد او فرا گرفت. او طی سفرهایی که به ایران داشت، تعدادی از بیماران اشراف و بزرگان را معالجه نمود و از این راه ثروت زیادی کسب کرد و سپس به موطن خود بازگشت و به مداوای مردم آن دیار همت گمارد.


حارث را یکی از حکیمان و از اطبای معروف عرب دانسته‌اند. هنگامی که سعد بن ابی وقاص بیمار شد، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دستور فرمود که حارث بن کلده را جهت مداوای او دعوت کنند.
در مسلمان بودن وی اختلاف است. برخی او را مسلمان و از اصحاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، و برخی کافر دانسته‌اند. عده‌ای گفته‌اند که او عقیم بود و فرزندی نداشت، گرچه بعضی شخصی به نام نفیع را به او منسوب کرده‌اند.


از آثار ثقفی



سرانجام ثقفی بر اثر مارگزیدگی یا مسمومیت، در ایام خلافت عمر (۱۳-۲۳ق) یا در حدود ۵۰ یا ۶۰ق درگذشت. (دیگر منابع:
[۲۱] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۵، ص۷۴۵۳.
)


۱. قفطی، علی بن یوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۲۶.    
۲. ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۱، ص۳۴۵.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۱۵۷.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۴، ص۱۹۲.    
۵. ابن ابی اصیبعة، احمد بن قاسم، عیون الانباء، ص۱۶۱.    
۶. قفطی، علی بن یوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۲۶.    
۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۱۵۷.    
۸. قفطی، علی بن یوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۲۶.    
۹. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۲۸۸.    
۱۰. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۱، ص۶۸۷.    
۱۱. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۸۷.    
۱۲. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۲۸۸.    
۱۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۸۳.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۱۵۷.    
۱۵. ابن ابی اصیبعة، احمد بن قاسم، عیون الانباء، ص۱۶۲.
۱۶. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۱، ص۶۸۸.    
۱۷. ابن عبد ربه‌ اندلسی، احمد بن محمد، العقد الفرید، ج۵، ص۱۶.    
۱۸. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۲۸۸.    
۱۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۱۵۷.    
۲۰. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۱، ص۱۸۹.    
۲۱. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۵، ص۷۴۵۳.
۲۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۵۶.    
۲۳. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۵۰۷.    
۲۴. واقدی، محمد بن عمر، المغازی، ج۳، ص۱۱۱۶.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حارث ثقفی»، ج۱، ص۲۳۷.






جعبه ابزار