• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جُوع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جُوع (به ضم جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای گرسنگی است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در شناختن بزرگوار و پست فطرت و قسمت مال بین نیازمندان از این واژه استفاده نموده است.
این واژه ده بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



جُوع به معنای گرسنگی آمده است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - جاعَ - حکمت ۴۴ (موعظه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره شناختن بزرگوار و پست فطرت می‌فرماید:
«احْذَروا صَوْلَةَ الْكَريمِ إذا جاعَ، و اللَّئيمِ إذا شَبِعَ.»
«از تعرض کریمان، چون گرسنه شوند و از تعرض فرومایگان، چون سیر شوند، حذر کنید.»

۲.۲ - جَوْعَة - نامه ۶۰ (خطاب به فرمانداران)

واژه «جوعة» و «مجاعة» به معنای دفعه و گرسنگی آمده است؛ چنان‌که امام (علیه‌السلام) در نامه ۶۰ فرموده است:
«اَنا اَبْرَاُ اِلَیْکُمْ وَ اِلَی ذِمَّتِکُمْ مِنْ مَعَرَّة الْجَیْشِ اِلاّ مِنْ جَوْعَة الْمُضْطَرِّ لا یَجِدُ عَنْها مَذْهَباً اِلَی شِبَعِهِ.»
«من، در نزد شما، به سبب بیعتی که میان ماست، بیزارم از آسیبی که سپاهیان به مردم رسانند؛ مگر آن‌که، یکی از آن‌ها گرسنه مانده و برای سیر کردن خود، جز آن راهی نداشته باشد.»

۲.۳ - الْمَجاعَة - نامه ۶۷ (خطاب به قثم بن عباس)

همچنین در نامه ۶۷ نیز می‌فرماید:
«وَ انظُر اِلَی ما اجتَمَعَ عِندَکَ مِن مالِ اللّهِ فاصرِفهُ اِلَی مَن قِبَلَکَ مِنْ ذَوی الْعِیالِ وَ الْمَجاعَة مُصیباً بِهِ مَواضِعَ الْفاقَة وَ الْخَلاّتِ.»
«در آنچه از مال خدا در نزد تو گرد آمده، دقت و‌اندیشه کن! سپس آن را به مصرف کسانی از عیالمندان و گرسنگانی که در مکه در نزد و هستند برسان و این در حالی باشد که آن را به مواردی از فقر شدید و احتیاجات مردم نیازمند برسانی.»

۲.۴ - جاعَ - حکمت ۳۱۹ (درباره ثروتمندان)

امام (علیه‌السلام) در بیانی دیگر می‌فرماید:
«اِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ فَرَضَ فی اَمْوالِ الْاَغْنِیاءِ اَقْواتَ الْفُقَراءِ فَما جاعَ فَقیرٌ اِلاّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنیٌّ وَ اللَّهُ تَعالَی سائِلُهُمْ عَنْ ذَلِکَ.»
«خداوند سبحان در اموال ثروتمندان قوت‌های فقراء را واجب کرده، هیچ فقیر گرسنه نمانده مگر به وسیله مالی که غنی با آن لذت برده است، خداوند از آنها در این باره سوال خواهد کرد.»


این واژه ده بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۱۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۱۸.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۸۲، حکمت ۴۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۶۳، حکمت ۴۹.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۷۷، حکمت ۴۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۵، حکمت ۴۹.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۵۴.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۵۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۲۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۸۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۷۹.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۳۸، نامه ۶۰.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۱۲۸، نامه ۶۰.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۰، نامه ۶۰.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۳.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۱.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۱.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۲۱۷.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۵۱.    
۲۰. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۷، ص۱۴۸.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۵۴، نامه ۶۷.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۴۰، نامه ۶۷.    
۲۳. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۵۸، نامه ۶۷.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۱۵، نامه ۷۶.    
۲۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۲.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۶۴.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۳۱۵.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۳۸۶.    
۲۹. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۰.    
۳۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۵، حکمت ۳۱۹.    
۳۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۳۱، حکمت ۳۲۸.    
۳۲. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۳۳، حکمت ۳۲۸.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۹.    
۳۴. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
۳۵. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۶۴۵.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۱۵.    
۳۸. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۴۰.    
۳۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۲۸، خطبه ۱۰۱.    
۴۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۴۷، خطبه ۱۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جوع»، ج۱، ص۲۴۱.    






جعبه ابزار