جُرأت (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جُرأت یا
جَرُء (به فتح جیم و ضم راء) یکی از
مفردات نهج البلاغه، به معنای اقدام و هجوم بی‌پروا و بی‌باکانه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص
ظلم به خویشتن، از این واژه استفاده نموده است.
جُرأت یا
جَرُء (به فتح جیم و ضم راء)
به معنای اقدام و هجوم بی‌پروا و بی‌باکانه آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «
هو اجرء من اسامة» او در اقدام به کاری از شیر پر جرئت‌تر است.
این واژه با افعال و تفعیل متعدی می‌شود.
یکی از مواردی که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد ظلم
انسان به خودش می‌فرماید:
«وَ تَواضَعْتَ مِنْ ضَعیف مَا اَجْراَکَ عَلَی مَعْصیَتِهِ»؛
«امّا تو با اين ضعف و حقارت چه بر معصيت او جرأت ورزيده‌اى».
این واژه هفت بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جرء»، ص۲۰۷.
