• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَوّ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَوّ: (فِی‌ جَوِّ السَّمَاءِ)
«جَوّ» در لغت به معنای «هوا» است.



(أَلَمْ يَرَوْاْ إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاء مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللّهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ) (آیا آنها به پرندگانی که بر فراز آسمان نگه داشته شده‌اند، نظر نیفکندند؟ هیچ کس جز خدا آنها را نگاه نمی‌دارد؛ در این امر، نشانه‌هایی از عظمت و قدرت خدا است برای کسانی که ایمان می‌آورند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه جو به معنای هوای دور از زمین است. و بنا به گفته او معنای آیه چنین است: آیا به مرغان نمی‌نگرند که چگونه در فضای دور و در جو آسمان مسخر خدا هستند؟ (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. نحل/سوره۱۶، آیه۷۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۱۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۹۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۳۷۰.    
۵. نحل/سوره۱۶، آیه۷۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۴۵۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۱۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۸۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جَوّ»، ص۱۷۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نحل | لغات قرآن




جعبه ابزار