• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جِهاد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جِهاد یا جَهد یا جُهد (به فتح جیم یا ضمّ جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای تلاش توام با رنج است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص جهاد، عفّت، عبرت ‌گرفتنن از گمراهی شیطان، و ... از این واژه استفاده نموده است.
این واژه ۶۹ بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



جِهاد یا جَهد یا جُهد (به فتح جیم یا ضمّ جیم) به معنای تلاش توام با رنج، آمده است.
برخی معتقدند واژه‌ «جَهاد» (به فتح جیم) به معنای تلاش در عمل است.
و واژه‌ «جُهاد» (به ضم جیم) به معنای تلاش در رابطه با قُوت و طعام است.
واژه‌ «جهاد» که به معنای تلاش است، به معنای جنگ نیز می‌آید.
واژه «اجتهاد» به معنای تلاش شدید در تحصیل امری است.
واژه «مجاهده» به معنای تلاش و جنگ است.
واژه «مجهود» به معنای تلاش شده و همچنین به معنای طاقت و قدرت است.
واژه «جهد الجهید» ظاهراً به معنای جهد جمیل است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الجِهادَ - خطبه ۲۷ (جهاد)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره‌ جهاد فرموده است:
«فَإِنَّ الجِهادَ بابٌ مِنْ أَبْوابِ الجَنَّةِ، فَتَحَهُ اللهُ لِخاصَّةِ أَوْلِيائِهِ.»
«جهاد درى است از درهاى بهشت، خداوند آن را به روى دوستان مخصوص خود گشوده است.»

۲.۲ - الْـمُجاهِدُ - حکمت ۴۶۴ (عفت)

همچنین امام (علیه‌السلام) در خصوص «عفّت» فرموده‌اند:
«ما الْـمُجاهِدُ الشَّهيدُ في سَبيلِ اللهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قدَرَ فَعَفَّ، لَكادَ الْعَفيفُ أَنْ يَكونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكَةِ.»
«مجاهد شهيد در راه خدا اجرش بيشتر از كسى نيست كه قدرت بر گناه دارد امّا خويشتندارى مى‌كند، چنين شخص خويشتندار نزديك است كه فرشته‌اى از فرشتگان خدا باشد.»

۲.۳ - جَهْدَهُ الْجَهيدَ - خطبه ۱۹۲ (نکوهش کبر)

آن حضرت (علیه‌السلام) در رابطه با عبرت از گمراهی شیطان فرموده است:
«فَاعْتَبِروا بِما كانَ مِنْ فِعْلِ اللهِ بِإِبْليسَ، إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّويلَ، وَ جَهْدَهُ الْجَهيدَ
«عبرت بگیرید از آن‌چه خدا با ابلیس کرد که عمل طولانی و تلاش کامل او.»

۲.۴ - مَجْهودَهُ - خطبه ۱۴۹ (تعیین وظیفه)

همچنین در خطبه، بعد از سفارش به توحید و نبوت می‌فرماید:
«حُمِّلَ كُلُّ امْرِىء مَجْهودَهُ، وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ.»
«براى هر كس به اندازه تواناييش وظيفه‌اى تعيين و به افراد جاهل و نادان تخفيف داده شده است..» (در نسخه صبحی صالح هر دو فعل از باب تفعیل و مجهول است. یعنی تلاش و عمل هر کس بر خودش تحمیل شده و بر جاهلان تخفیف داده شده است. زیرا «رَبٌّ رَحِیمٌ وَ دِینٌ قَوِیمٌ.»
ابن میثم هر دو را لازم گرفته و اولی را از باب تفعیل دانسته است.
یعنی تکلیف درباره تبلیغِ توحید و نبوت متفاوت است.
هر یک از دانایان حامل طاقت خویش در تبلیغ آن دو است و خدا بر جاهلان تخفیف قائل شده است.)


۲.۵ - مَجْهودات - نامه ۲۵ (درباره شتران صدقه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره «شتران صدقه» فرموده است:
«غَيْرَ مُتْعَبات وَ لا مَجْهودات
«به زحمت افتاده و طاقت رفته نباشند.»


این واژه ۶۹ بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ص۲۰۸.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۰.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷، خطبه ۲۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۶۳، خطبه ۲۷.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ج۱، ص۶۹، خطبه ۲۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵، خطبه.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۱۳۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۴۰۳.    
۱۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۷۶.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، حکمت ۴۶۴، ص۸۹۳.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۵۶، حکمت ۴۷۴.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۹، حکمت ۴۷۴.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۵۳، حکمت ۴۷۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۷۰۲.    
۱۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۲۳۳.    
۱۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۵۰، خطبه ۱۹۲.    
۱۹. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۶۲، خطبه ۱۸۷.    
۲۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۷، خطبه ۱۹۲.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۷، خطبه ۱۹۲.    
۲۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۱۷.    
۲۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۲۰-۴۲۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۳۶۴.    
۲۵. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۷۵.    
۲۶. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۳۱.    
۲۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۱۷، خطبه ۱۴۹.    
۲۸. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۴۵، خطبه ۱۴۵.    
۲۹. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۰۷، خطبه ۱۴۹.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۱۵، خطبه ۱۴۹.    
۳۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸۲.    
۳۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۸۷.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۷۰۹.    
۳۴. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۲۱.    
۳۵. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۱۶.    
۳۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۷، خطبه ۱۴۹.    
۳۷. بحرانی، ابن میثم، شرح نهج البلاغه (ابن هیثم)، ج۳، ص۲۰۸.    
۳۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۱۳، نامه ۲۵.    
۳۹. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۹، نامه ۲۵.    
۴۰. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۸۲، نامه ۲۵.    
۴۱. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۹۷، نامه ۲۵.    
۴۲. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۱۵.    
۴۳. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۱۱.    
۴۴. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۹، ص۳۲۲.    
۴۵. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۳۸۱.    
۴۶. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۵۲.    
۴۷. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۹۶، حکمت ۱۰۳.    
۴۸. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۱۳، خطبه ۵۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جهد»، ص۲۳۶-۲۳۵.    






جعبه ابزار