جَعْجَع (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَعْجَع (به فتح جیم) یکی از
مفردات نهج البلاغه به معنای تکان دادن
شتر را برای خوابانیدن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با جریان
حکمیت، از این واژه استفاده نموده است.
این واژه یک بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
جَعْجَع (به فتح جیم) به معنای تکان دادن شتر را برای خوابانیدن آمده است.
موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با حکمین فرموده است:
«فأَجْمَعَ رَأْيُ مَلَئِكمْ عَلَى أَنِ اخْتاروا رَجُلَيْنِ، فَأَخَذْنا عَلَيْهِما أَنْ يُجَعْجِعا عِنْدَ الْقُرْآنِ، و لا يُجاوِزاهُ.» «رای جماعت شما بر آن شد که دو نفر (
ابوموسی ـ
عمرو بن عاص) را اختیار کردند، و ما بر آن‌دو شرط کردیم که در نزد
قرآن بایستند و از آن تجاوز نکنند.»
واژه «جعجع البعیر» به معنای شتر خوابید و او را خوابانید، آمده است.
این واژه هم به صورت
لازم و هم
متعدی آمده است؛ که منظور از آن، ایستادن و توقف در حکم قرآن است.
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جعجع»، ص۲۱۹.
