جَحد (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَحد (به فتح جیم) و
مجاحده یکی از
مفردات نهج البلاغه، به معنای
انکار و
انکار با علم است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اثبات وجود
خدای تعالی و ... از این واژه استفاده نموده است.
جَحد (به فتح جیم)
به معنای
انکار و
انکار با علم، آمده است.
برخی از مواردی که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در
خطبه ۱۸۵، پس از اشاره به
آفرینش زمین فرموده است:
«فَالوَيْلُ لِمَنْ جَحَدَ الْمُقَدِّرَ، وَ أَنْكَرَ الْمُدَبِّرَ»؛
«واى بر آن كسى كه ناظم و مدبّر اينها را
انكار كند».
امام (علیه‌السلام) در
خطبه قاصعه نیز می‌فرماید:
«وَ جَاحَدُوا اللهَ مَا صَنَعَ بِهمْ، مُكَابَرَةً لِقَضَائِهِ ...»؛
«به
انكار نعمتهاى خدا برخاستند تا باقضايش ستيز كنند».
آن حضرت (علیه‌السلام) در
حکمت ۲۴۳، نیز فرموده‌اند:
فَرَضَ اللَّهُ ... وَ تَرْكَ اللِّواطِ تَكْثِيراً لِلنَّسْلِ، وَ الشَّهاداتِ اسْتِظهاراً عَلَى
الْـمُجاحَداتِ؛
خدا ترک
لواط را فرض کرد برای تکثیر نسل و شهادت و گواهى را برای اظهار
حق در برابر
انكارها».
واژه «
المجاحدات» جمع مجاحده، به معنی جحود است.
واژه «
جاحد» به معنای
منکر.
واژه «
جحود»
صیغه مبالغه است.
واژه «
مجحود» به معنای
انکار شده، است.
این واژه ۱۳ بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحد»، ج۱، ص۲۰۲.
