جَثّ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَثّ (به فتح جیم و تشدید باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای قطع کردن یا از ریشه کندن است.
جَثّ به معنای بر کندن یا قطع کردن است.
در
قاموس قطع کردن یا از ریشه کندن نقل شده است.
به موردی از
جَثّ که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مَثلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ ) «حکایت سخن خبیث همچون درخت پلید است که از روی
زمین کنده شده برای آن قراری نیست.»
در ما قبل این آیه آمده:
(مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِي السَّمَاء) («كلمه طيّبه» و گفتار پاكيزه را به درخت پاكيزه‌اى تشبيه كرده كه ريشه آن در زمين ثابت، و شاخه آن در آسمان است.)
در
مجمع البیان کلمه طیّبة را کلمه
توحید و کلمه خبیثه را کلمه
شرک و
کفر و در
المیزان اوّلی را اعتقاد حقّ و دوّمی را شرک فرموده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جثّ»، ج۲، ص۱۷.
