• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جوهر مجرّد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جوهر مجرد یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم فلسفه بوده و به معنای جوهر بسیط مجرد در مقام ذات و فعل، یا در مقام ذات است.



جوهر به تقسیم اولی دو قسم دارد:
۱. جوهر مجرد (مفارق)؛
۲. جوهر مادی (غیر مجرد).

۱.۱ - جوهر مفارق

«جوهر مجرد»، جوهری است که ذاتش مجرد و غیر مادی است. این‌گونه جواهر که «جواهر مفارقه» نیز گفته می‌شوند، بسیط‌اند و جزء برای امر مرکبی واقع نمی‌شوند و بر دو گونه‌اند:
۱. جوهری که در عمل نیز مجرد است و متصرف در ماده نیست. این قسم را «عقل» گویند.
۲. جوهری که در عمل، مجرد نیست و در بدن مادی تصرف می‌کند. این قسم را «نفس» می‌گویند.
[۲] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۵۹.


۱.۲ - جوهر مادی

جوهر مادی، جوهری است که در ذات و عمل مجرد نباشد و به سه صورت می‌آید:
۱. هیولی (ماده)؛ جوهری است که محل و ماده جوهر دیگر باشد.
۲. صورت؛ جوهری است که حال در جوهر دیگر باشد.
۳. جسم؛ جوهری است که مرکب از حالّ و محل باشد.


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    


۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۸.    
۲. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۵۹.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «جوهر مجرد»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۱۶.    




جعبه ابزار