جواد بن علی‌محمد اژه‌ای اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جواد بن علی‌محمد اژه‌ای اصفهانی، از چهره‌های علمی و سیاسی معاصر
ایران می‌باشد.
دکتر جواد اژه‌ای فرزند علی محمّد، از چهره‌های علمی و سیاسی معاصر
اصفهان در سال ۱۳۲۷ش در اصفهان متولّد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسّطه را در اصفهان طی کرد و در سال ۱۳۴۶ش دیپلم ادبی گرفت. وی همزمان به تحصیل در مقطع متوسّطه، در
حوزه علمیه اصفهان نیز به تحصیل پرداخت. پس از اخذ دیپلم در دانشگاه اصفهان در رشته روانشناسی به تحصیل پرداخته و لیسانس دریافت نمود. آنگاه به استخدام آموزش و پرورش درآمد و دو سال در دبیرستان‌های شهرضا تدریس کرد. در این سال‌ها در «کانون علمی تربیتی جهان اسلام» به فعالیت پرداخت و زیر نظر او کتاب «فرصت در غروب» به چاپ رسید. پس از تعطیلی این کانون به فعالیت در مسجد علی (علیه‌السّلام) اصفهان ادامه داد. او که به‌عنوان یکی از فعالان سیاسی مخالف
رژیم پهلوی شناخته شده بود به توصیه
شهید دکتر بهشتی در سال ۱۳۵۳ش به هامبورگ رفت و با انجمن اسلامی دانشجویان در
اروپا مرتبط شد. سپس برای ارتباط با انجمن اسلامی دانشجویان وین به اطریش رفت. در آنجا به ادامه تحصیل پرداخته و در رشته روانشناسی تجربی از دانشگاه دولتی وین دکترا گرفت و در این سال‌ها به ارتباط با دانشجویان ایرانی ساکن اطریش و تبلیغ برای
انقلاب اسلامی ادامه داد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در وزارت خارجه و سپس در دفتر نخست وزیری عهده‌دار پست‌های مختلف و از جمله معاون فرهنگی و اجتماعی نخست وزیر شد. همچنین از سال ۱۳۶۸ به بعد به عنوان مشاور فرهنگی رئیس جمهور به فعالیّت خود ادامه داد.
او از سال ۱۳۶۴ش به بعد در دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت مدرس به تدریس پرداخته و برخی سمت‌های اداری همچون ریاست دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران را برعهده داشته است. از دیگر سِمَت‌های او عضویت در هیات امنای بنیاد فارابی، هیات امنای کتابخانه‌های عمومی کشور، هیئت امنای سازمان ملّی استعدادهای درخشان، نماینده رهبری در امور دانشجویان ایرانی مقیم اروپا و عضو شورای مرکزی نهاد نمایندگی مقام معظّم رهبری در دانشگاه‌های کشور بوده است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۹۲-۳۹۳. [رده:شخصیت های اصفهان سنه چهاردهم(قمری)]]
