• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جهائل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جَهائل (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای جهل مرکّب که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف فسّاق از این واژه استفاده نموده است.


جَهائل (به فتح جیم) جمع جَهل یا مَجهول به معنای جهل مرکّب ـ یعنی در عین اینکه جاهل است، از جهل خویش آگاه نیست ـ آمده است.
[۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۳، ص۵۶۳.    

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص توصیف فسّاق می‌فرماید: «و آخر قد تسمّی عالما و لیس به فاقتبس جهائل من جهّال و اضالیل من ضلّال؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۹، خطبه۸۷.    
و دیگری خود را عالم نامیده با آنکه عالم نیست بلکه مجهولاتی از نادانان و ضلالت‌هایی از گمراهان اقتباس کرده است.»

۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۳، ص۵۶۳.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۹، خطبه۸۷.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جهائل»، ص۲۳۷-۲۳۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار