• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جنادة بن عمرو بن خالد صیداوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در منابع کهن نامی از جناده برده نشده است.برخی اور را در زمره شهدای کربلا شمرده اند.



برخی از مورخان نام او را در ضمن نقل داستان پدرش آورده و نوشته ‌اند که وی به اتّفاق پدر و چند نفر دیگر بعد از شهادت حضرت مسلم و حرکت امام حسین علیه السلام به سوی کربلا مخفیانه از کوفه به سوی کربلا راه افتاده ‌اند و طرماح بن عدی را نیز به عنوان راهنمای خویش انتخاب و از بیراهه حرکت کردند. در عذیب الهجانات، چهار میلی قادسیه، به حسین علیه السلام پیوستند. حر با دیدن آنها به حسین علیه السلام گفت: این چند نفر که از کوفه آمدند از یاران شما نیستند، من باید آنها را زندانی کنم یا به کوفه برگردانم.
حسین علیه السلام فرمود: اینها یاوران من هستند و تو قول دادی تا خبری از پاسخ نامه نرسد متعرض من و یارانم نشوی؛ و حر پذیرفت.


هنگامی که جنگ آغاز شد، این افراد پیش از همه به نبرد پرداختند. لشکر ابن ‌زیاد آنها را متفرق کرد و حضرت عباس به کمک آنها آمد، ولی همگی یک جا به شهادت رسیدند. حضرت ابوالفضل علیه السلام نیز برگشت و موضوع را به امام علیه السلام خبر داد. امام هم بر آنها رحمت فرستاد.
[۲] زندگانى حضرت خامس آل عبا علیهم‌السلام، ج۲، ص۷۲.
[۳] عمادزاده، حسین، تاريخ زندگانى امام حسين عليه‌السلام. ج۲، ص۱۲۷.
اما منابع کهن مثل تاریخ‌ طبری این واقعه را ذکر می‌ کند و شهادت عمرو بن خالد ودیگر همراهان را با اندکی اختلاف نقل می‌کند ولی اسمی از جناده یا پسر عمرو بن خالد نمی ‌برد.


۱. سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، ص۱۱۴.    
۲. زندگانى حضرت خامس آل عبا علیهم‌السلام، ج۲، ص۷۲.
۳. عمادزاده، حسین، تاريخ زندگانى امام حسين عليه‌السلام. ج۲، ص۱۲۷.
۴. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۴۰.    



جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۱۲۴-۱۲۵.    






جعبه ابزار