جمع (علوم قرآنی)

جمع، به معنای جمع کردن بین دو یا چند چیز در حکم واحد است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف
۱.۱ - مثال
۲ - پانویس
۳ - منبع

۱ - تعریف

«جمع» یکی از اسلوب‌های بدیعی قرآن و از محسنات معنوی و به این معنا است که بین دو چیز یا چیزهای متعدد در حکم واحد جمع بشود؛

۱. (المال والبنون زینة الحیاة الدنیا). در این آیه «مال» و «بنون» در زینت بودن جمع شده‌اند.
۲. (زین للناس حب الشهوات من النساء والبنین والقناطیر المقنطرة من الذهب والفضة والخیل المسومة والانعام والحرث).
۳. (انما الخمر والمیسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه).

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ کهف/سوره۱۸، آیه۴۶.
۲.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۴.
۳.	↑ مائده/سوره۵، آیه۹۰.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۱۴.
۵.	↑ بستانی، بطرس، ۱۸۹۸ - ۱۹۶۹، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۱۲۲.

۳ - منبع