جواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیتهای این خاندان، شیخ جعفر بن باقر بن صادق، فرزند ابراهیم (فرزند صاحب جواهر) است.
شیخ جعفر بن باقر بن صادق، فرزند ابراهیم (فرزندصاحب جواهر)، از عالمان خرمشهر بود و در زمان حکومت رضاشاه، به سبب انتقادات بسیار از او، به بروجردتبعید شد و در ۱۳۵۰ در آنجا درگذشت.