جعفر بن احمد اودی

جعفر بن احمد اودی(م. قرن ۴ق) از محدثان و فقها و علمای بزرگ امامیه در قرن چهارم هجری قمری بود. ایشان فردی بسیار مورد اعتماد به شمار می‌رفت.

ابوعبداللّه جعفر بن احمد بن یوسف اودی ازدی کوفی اهل کوفه و از بزرگان علماء امامیّه بوده و فردی مورد اعتماد به شمار می‌رفته است.

از جعفر اودی کسانی چون ابن عقده (م ۳۳۳)، محمد بن جعفر ذهلی و علی بن حسین بن شقیر که از استادان شیخ صدوق بوده روایاتی را نقل کرده و ظاهراً از او بهره علمی برده‌اند.

اودی دارای اثری به نام کتاب المناقب بوده است. (دیگر منابع: )

۱.	↑ علامه حلی، خلاصه الاقوال، ۹۱.
۲.	↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۱۲۳.
۳.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۶۹.
۴.	↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۵، ص۴۳.
۵.	↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۸۲.
۶.	↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ۲۰.
۷.	↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۸۴.
۸.	↑ مازندرانی حائری، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۲، ص۲۳۳.
۹.	↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم الرجال، ج۲، ص۱۴۴.
۱۰.	↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۲، ص۳۷۵.
۱۱.	↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۲۳.
۱۲.	↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۸، ص۱۴۲.
۱۳.	↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۵۰.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «جعفر اودی»، ج۲، ص۱۵۴.