• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جعجع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جَعْجَع (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای تکان دادن شتر را برای خوابانیدن که حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با جریان حکمیت، از این واژه استفاده نموده است.


جَعْجَع (به فتح جیم) به معنای تکان دادن شتر را برای خوابانیدن آمده است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با حکمین فرموده است: «فاجمع رای ملئکم علی ان اختاروا رجلین فاخذنا علیهما ان یجعجعا عند القران و لا یجاوزاه؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵۶، خطبه۱۷۷.    
رای جماعت شما بر آن شد که دو نفر (ابوموسی ـ عمرو بن عاص) را اختیار کردند، و ما بر آن‌دو شرط کردیم که در نزد قرآن بایستند و از آن تجاوز نکنند.»
واژه «جعجع البعیر» به معنای شتر خوابید و او را خوابانید، آمده است. این واژه هم به صورت لازم و هم متعدی آمده است؛ که منظور از آن، ایستادن و توقف در حکم قرآن است.
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵۶، خطبه۱۷۷.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جعجع»، ص۲۱۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار