جریح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جریح و مجروح به کسی که زخم برداشته گفته می‌شود. نجات مجروح جنگی در
اسلام سفارش شده و جایگاه والایی برایش ذکر شده است.
جریح و مجروح به کسی که زخم برداشته گفته می‌شود.
حضرت علی (علیه‌السّلام) به اصحابش فرمود: «... اذا رَایْتُمْ مِنْ اخْوانِکُمُ الَمجْرُوحَ وَ مَنْ قَدْ نَکِلَ بِهِ، اوْ مَنْ قَدْ طَمِعَ فیهِ عَدُوَّکُمْ فَقُوهُ بِانْفُسِکُمْ؛
اگر از برادران رزمنده خود کسی را دیدید که در
جنگ زخم برداشته، و یا عضوی از بدنش قطع شده یا در دسترس دشمن قرارگرفته و می خواهند او را
اسیر کنند، با جان خود او را نجات دهید.»
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «مَنْ جُرِحَ فی سَبیلِ‌اللَّهِ جاءَ یَوْمَ‌الْقِیامَةِ ریحَهُ کَریحِ‌الْمِسْکِ، وَ لَوْنُهُ لَوْنُ‌الْزَعْفِرانِ عَلَیْهِ طابِعُ الشُّهَداءِ؛
هرکس در راه خدا زخم بردارد و مجروح شود،
روز قیامت می‌آید، در حالی‌که بوی او مانند بوی مشک معطر است، و رنگ او مانند رنگ زعفران خوش‌رنگ است، و سیمای
شهیدان بر چهره او نمایان است.»
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۲.
