برخى، بسیار جرئت نداشتن مجتهد در فتوا را از شرایط جوازتقلید از او برشمرده‌اند؛ بنابر این، تقلید از مجتهدى که در فتوا دادن نهایت جرئت را دارد جایز نیست؛
لیکن برخى گفته‌اند:
چنانچه زیادى جرئت ناشى از تبحّر و تتبع بسیار و تسلّط مجتهد بر ادلّه و قواعد و فروع مختلف باشد نه تنها نقص به شمار نمى‌رود، بلکه مزیتى است که موجب تعین تقلید از او مى‌شود؛ مگر آنکه زیادى جرئت ناشى از کج سلیقگى مجتهد و انحراف وى از شیوه اجتهاد مقبول یا کم تقوایى او باشد.
