جاودانگی کرامت خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لطف و کرامت خداوند که شامل بندگان الهی او می شود، مادام
و همیشگی است.
خداوند، خواهان توجه
انسان به
اقتدار و کرامت جاودانه او می باشد.
ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل
والاکرام• فبای ءالاء ربکما تکذبان (
و ذات باشكوه
و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند •پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد.)
«((
و یبقى وجه ربک )) - وجه هر چیزى عبارت است از سطح بیرونى آن، (
و از آنجایى که
خدای تعالی منزه است از جسمانیت
و داشتن
حجم و سطح، ناگزیر معناى این کلمه در مورد خداى تعالى بعد از حذف محدودیت
و نواقص امکانى عبارت مى شود از نمود خدا)
و نمود خدا همان
صفات کریمه او است، بین او
و خلقش واسطه اند،
و برکات
و فیض او به وسیله آن صفات بر خلقش نازل مى شود،
و خلایق
آفرینش و تدبیر مى شوند،
و آن صفات عبارتند از
علم و قدرت و شنوایى
و بینایی و رحمت و مغفرت
و رزق و امثال اینها،
و ما در تفسیر
سوره اعراف در این که صفات خداى تعالى واسطه هاى فیض اویند بحثى گذراندیم .
((
ذوالجلال و الاکرام )) - در معناى کلمه ((جلال )) چیزى از معناى اعتلا
و اظهار رفعت خوابیده، البته رفعت
و اعتلاى معنوى در نتیجه جلالت با صفاتى که در آن بویى از دفع
و منع هست سر
و کار
و تناسب دارد، مانند صفت علو، تعالى،
عظمت، کبریاء،
تکبر، احاطه،
عزت،
و غلبه .
بنابراین ، کلمه ((
ذوالجلال و الاکرام )) نامى از اسماى حسناى خدا است، که به
مفهوم خود تمامى اسماى جلال
و اسماى جمال خدا را در بر مى گیرد.
و مسماى به این نام در
حقیقت ذات مقدسه خدایى است، همچ نان که در آخر همین سوره خود خداى تعالى را به این
اسم نامیده
و فرموده : ((تبارک اسم ربک ذى الجلال
و الاکرام ))،
و لیکن در
آیه مورد بحث نام وجه خدا شده، حال یا به خاطر این بوده که در خصوص این جمله از معناى وصفیت افتاده،
و صفت وجه واقع نشده،
و بلکه
مدح و ثناى رب قرار گرفته،
و تقدیرش ((
و یبقى وجه ربک هو
ذوالجلال و الاکرام -
و تنها وجه پروردگارت که او دراراى جلال
و اکرام باقى مى ماند مى باشد.))»
•
کرامت•
خطاب کرامت•
کرامت انسان•
کرامت آصف بن برخیا•
کرامت انسان در قرآن•
کرامت و کریم•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی کرامت خدا».
