• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جانِب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جانِب یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای طرف است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در بیانی خطاب به اهل کوفه از این واژه استفاده نموده است.



جانِب به معنای طرف آمده است.


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:


۲.۱ - جانِبٍ - خطبه ۳۴ (خطاب به اهل کوفه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی خطاب به اهل کوفه فرموده است:
«ما اَنْتُمْ اِلّا کاِبِلٍ ضَلَّ رُعاتُها فَکُلَّما جُمِعَتْ مِنْ جانِبٍ انْتَشَرَتْ مِنْ آخَرَ.»
«نیستید شما مگر مانند شترهایی که ساربان‌هایشان ناپیدا هستند، چون از طرفی گرد آیند از طرف دیگر پراکنده شوند.»
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۰۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۹۴، خطبه ۳۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۷۹، خطبه ۳۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۷۸، خطبه ۳۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۲.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۶۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۲، ص۳۲۸.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۴.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جانب»، ص۲۳۱.    






جعبه ابزار