• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جابُوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




جابُوا: (جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ)
«جابُوا» در اصل از «جوبة» (بر وزن توبه)، به معنای زمین پست گرفته شده، سپس به معنای قطع و بریدن هر قطعه زمینی آمده است؛ و پاسخ کلام را از این رو «جواب» نامیده‌اند که گویی هوا را قطع می‌کند و از دهان گوینده به گوش شنونده می‌رسد (یا به این جهت که سؤال را قطع کرده و به آن پایان می‌دهد).



(وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ)قوم ثمود كه صخره‌هاى عظيم را از كنار دره مى‌بريدند و از آن خانه و کاخ مى‌ساختند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ماده جوب به معنای قطع کردن است، می‌فرماید مردم عاد صخره‌های عظیم دامنه‌ کوه‌ها را قطع کردند و به صورت خانه در آوردند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۱۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۴۷۰.    
۵. فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جابُوا»، ص۱۵۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فجر | لغات قرآن




جعبه ابزار