ثُلّة: (ثُلَّةٌ مِنَ الاَوَّلینَ) «ثُلّة» چنان که «راغب» در «مفردات» می‌گوید: در اصل به معنای «قطعه مجتمع از پشم» است، سپس به معنای جماعت و گروه به کار رفته است. بعضی نیز آن را از «ثَلَّ عَرْشُهُ» (تختش فرو ریخت و حکومتش قطع شد) گرفته و آن را به معنای «قَطَعَهُ» می‌دانند؛ و در اینجا به قرینه مقابله با «وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ» به معنای قطعه عظیم است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: از اين آیات استفاده مى‌شود اصحاب یمین در اولين و آخرين جمعيتى كثير هستند، به خلاف سابقین مقربين كه در اولين، بسيار بودند، و در آخرين وعده‌اى كمتر.
