ثَفی (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُثْفِیَه (به ضم الف و سکون ثاء) یا
ثَفی (به فتح ثاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای سنگی است که دیگ بر روی آن گذاشته میشود؛ که
حضرت علی (علیهالسلام) در خصوص جایگاه و ویژگی
قرآن از این واژه استفاده نموده است.
اُثْفِیَة (به ضم الف و سکون ثاء) یا ثَفی (به فتح ثاء) به معنای سنگی است که دیگ بر روی آن گذاشته میشود، آمده است و جمع آن «اثافی» است.
امام (صلواتاللهعلیه) درباره قرآن فرموده است: «فهو معدن الایمان و بحبوحته و ینابیع العلم و بحوره ... و اثافیّ الاسلام و بنیانه؛
قرآن معدن
ایمان و وسط آن، چشمههای علم و دریاهای آن، سنگپایهها و بنیان آن است.»
این واژه یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثفی»، ص۱۸۵.