ثَدی (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَدی (بر
وزن عقل و
شرف) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای
پستان است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص علاقه‌مندی خویش به
مرگ، از این واژه استفاده نموده است.
ثَدی (بر وزن عقل و شرف) به معنای پستان، آمده است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خودش فرموده است:
«وَ اللهِ لاَبْنُ أَبي طالِب آنَسُ بالمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْي أُمِّهِ.» «به
خدا قسم پسر ابی‌طالب به [[]] مرگ مأنوس‌تر است از بچه به
پستان مادرش.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خداوند متعال فرمود:
«فَمَنْ هَداكَ لاِجْتِرارِ الْغِذاءِ مِنْ ثَدْيِ أُمِّكَ؟ وَ عَرَّفَكَ عِنْدَ الْحاجَةِ مَواضِعَ طَلَبِكَ وَ إِرادَتِكَ؟!.» «(بگو) چه كسى تو را در مكيدن
شیر از
پستان مادرت
هدایت نمود و چه كسى تو را به محلّ آن‌چه مى‌خواستى آشنا كرد؟»
این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثدی»، ص۱۸۳.
