• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثویه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ثَویه یکی از حدود عرفات می باشد.


از آن در باب حج نام برده شده است.

ضرورت بحث از حدود عرفات ازآن‌جهت است که تعیین حدود آن، مقدمه وقوف در عرفات است که یکی از ارکان حج می‌باشد و در صحت حج نقش تعیین‌کننده دارد. امام خمینی در تحریرالوسیله در تشریح احکام آن می‌فرماید: «واجب است بعد از عمره (تمتع) برای حج محرم شود و با قصد قربت - مانند بقیه عبادت‌ها - در عرفات‌ وقوف نماید و احتیاط (واجب) آن است که وقوف از ظهر روز عرفه تا غروب شرعی آن باشد، و بعید نیست که به مقدار خواندن نماز ظهر و عصر که با هم بخواند جایز باشد از ظهر شرعی تاخیر بیندازد. و احتیاط (مستحب) آن است که تاخیر نیندازد، و تاخیر‌ انداختن تا عصر جایز نیست.»
[۱] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۱.    
و «منظور از وقوف، مطلقِ بودن در آن مکان شریف است و فرقی بین سوارشدن و غیر آن و راه‌رفتن و نرفتن نیست. البته اگر در تمام وقت، خواب یا بیهوش باشد وقوفش باطل است.
[۲] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۲.    
وقوف یاد شده واجب است، ولی مقدار رکن آن مسمّای «وقوف» است و لو اینکه یک دقیقه یا دو دقیقه باشد، پس اگر وقوف را - حتی مسمّای آن را - عمداً ترک نماید حجش باطل است، ولی اگر به مقدار مسمّای «وقوف» در آنجا بماند و بقیه آن را عمداً ترک کند حجش صحیح است اگرچه گناه کرده است.»
[۳] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۳.    
و «اگر وقوف به عرفات را به‌خاطر عذری مانند فراموشی و ضیق وقت و مانند این‌ها از ظهر تا غروب ترک نماید، برای او کافی است که مقداری - هرچند‌اندک - از شب عید را ادراک نماید و این وقت (شب عید) وقت اضطراری عرفات است. و اگر بدون عذر و عمداً وقوف اضطراری را ترک کند، ظاهر این است که حجّش باطل است اگرچه به مشعر برسد. و اگر به جهت عذری، وقوف اختیاری و اضطراری عرفه را ترک نماید، رسیدن به وقوف اختیاری مشعرالحرام در صحت حجش کفایت می‌کند.»
[۴] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۶، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۶.    
اگر عمداً قبل از غروب شرعی از عرفات کوچ کند و از حدود آن خارج شود و برنگردد بر عهده او است که با یک شتر کفّاره بدهد و هرجا که بخواهد آن را برای خدا ذبح نماید و احوط اولی آن است که ذبح در مکه باشد. و اگر توانایی دادن شتر را نداشته باشد هجده روز روزه می‌گیرد و احوط اولی آن است که پی‌درپی باشد. و اگر سهواً کوچ نماید و بعد از آن یادش بیاید واجب است برگردد و اگر برنگردد گناه کرده است ولی کفّاره ندارد اگرچه احتیاط (مستحب) دادن کفّاره است. و کسی که حکم را نمی‌داند مانند کسی است که فراموش کرده. و اگر یادش نیاید تا وقت بگذرد چیزی بر او نیست.
[۵] موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۶، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۴.    


حدود عرفات از جمله ثویّه خارج از سرزمین عرفات است؛ از این‌رو، وقوف در این حدود، وقوف در عرفات به شمار نمی‌رود و صحیح نیست.
[۶] جواهر الکلام ج۱۹، ص۱۸    .
[۷] مسالک الافهام ص۲، ص۲۷۳.    


۱. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۱.    
۲. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۲.    
۳. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۵، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۳.    
۴. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۶، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۶.    
۵. ↑ موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۶، کتاب الحج، القول فی الوقوف بعرفات، مسالة ۴.    
۶. ↑ جواهر الکلام ج۱۹، ص۱۸    .
۷. ↑ مسالک الافهام ص۲، ص۲۷۳.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۹۷.
• ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    


رده‌های این صفحه : آثار اسلامی مکه | اماکن | جغرافیای اسلامی | حج | دیدگاه های فقهی امام خمینی | عربستان | فقه | مکه | وقوف
جعبه ابزار