• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثمود (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: ثمود (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: ثمود (مفردات‌قرآن)، ثمود (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ثمود.


ثمود: (وَ ثَمُودَ الَّذینَ جابُوا)
قوم‌ «ثمود» از قدیمی‌ترین اقوام‌اند، پیامبرشان صالح (علیه‌السّلام) بود، و در سرزمینی به نام «وادی القری» میان «مدینه» و «شام» زندگی داشتند، تمدنی پیشرفته و زندگانی مرفه، و صاحب ساختمان‌های عظیم و پیشرفته بودند.
[۱] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۹.    
بعضی گفته‌اند: «ثمود» نام پدر قبیله بود که به آن نامیده شده‌اند.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۶.    

«ثمود» از نظر ریشه لغت از مادّه‌ «ثمد» (بر وزن نمد)، به معنای آب کمی است که ماده نداشته باشد، و «مثمود» به کسی می‌گویند که از او زیاد مطالبه اموال کنند، به‌ اندازه‌ای که اموالش نقصان پذیرد، بعضی نیز این کلمه را عجمی می‌دانند.
[۳] فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۴۷۰.    
[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۶.    



(وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ)
[۶] فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
(و قوم «ثمود» كه صخره‌هاى عظيم را از كنار دره مى‌بريدند و از آن خانه و كاخ مى‌ساختند.)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۳.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ماده جوب به معناى قطع كردن است، مى‌فرمايد مردم عاد صخره‌هاى عظيم دامنه‌ كوه‌ها را قطع كردند و به صورت خانه در آوردند.
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۰.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۲.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۳۸.    
)

۱. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۶.    
۳. ↑ فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۴۷۰.    
۵. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۷۶.    
۶. ↑ فجر/سوره۸۹، آیه۹.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۳.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۷۰.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۸۱.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۷۲.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۳۸.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ثمود»، ص۱۵۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فجر | لغات قرآن
جعبه ابزار