تکلیف در بهشت آدم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به وجود تکلیف در بهشت برای
آدم علیه‌السلام اشاره شده است.
وجود
تکالیفی براى آدم علیه‌السلام در
بهشت:
۱. «وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ ...؛
و گفتیم‌ای آدم خود و همسرت در این
باغ سکونت گیر (ید) و از هر کجای آن خواهید فراوان بخورید و (لی) به این درخت نزدیک نشوید....»
۲. «وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ ...؛
و‌ای آدم تو با جفت خویش در آن باغ سکونت گیر و از هر جا که خواهید بخورید و (لی) به این درخت نزدیک مشوید....»
۳. «فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ ..؛
و پروردگارشان بر آن دو بانگ بر زد مگر شما را از این درخت منع نکردم....» امر شدن آدم علیه‌السلام به
سکونت در بهشت و نهى او از درخت ممنوع، بر وجود تكليف براى آدم علیه‌السلام دلالت دارد.
۴. «وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا؛
و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم و(لی آن را) فراموش کرد و برای او عزمی (استوار) نیافتیم.» مقصود از «عهد» در اين آيه، فرمان خدا است.
۵. «... وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى • ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى؛
... و (این گونه) آدم به پروردگار خود عصیان ورزید و بیراهه رفت سپس پروردگارش او را برگزید و بر او ببخشود و (وی را) هدایت کرد.» از دو كلمه
عصیان و
توبه استفاده مى‌شود كه تكليفى براى آدم علیه‌السلام وجود داشته است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۹۰، برگرفته از مقاله «تکلیف در بهشت آدم علیه‌السلام».
