تکبیر قیام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گفتن
اللّه اکبر برای
قیام در
رکعت دوم
نماز عیدین قبل از
قرائت را
تکبیر قیام گویند
و از آن در باب
صلات نام برده شده است.
این نماز با حضور
امام (علیه‌السلام) و باز بودن دستش و گردآمدن بقیّه شرایط واجب است و در
زمان غیبت (حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)
مستحب است و
احتیاط (واجب) آن است که در زمان غیبت به‌صورت فرادا خوانده شود، و جماعت خواندن آن به‌قصد رجاء - نه به‌قصد اینکه شرعاً وارد شده است - مانعی ندارد. و وقت آن از طلوع خورشید تا زوال (ظهر شرعی) است و اگر فوت شود قضا ندارد.
این نماز دو رکعت است؛ در هر یک از دو رکعت،
حمد و سوره‌ای می‌خواند و افضل آن است که در رکعت اول، سوره «شمس» و در رکعت دوم، سوره «غاشیه» یا در رکعت اول سوره «اعلی» و در رکعت دوم، سوره «شمس» بخواند و بعد از سوره در رکعت اول، پنج تکبیر و پنج
قنوت است که بعد از هر تکبیر یک قنوت است و در رکعت دوم، چهار تکبیر و چهار قنوت است که بعد از هر تکبیر یک قنوت است و در قنوت، هر
ذکر و دعایی مانند سایر نمازها کفایت می‌کند و اگر در قنوت به امید ثواب دعایی را که معروف است بخواند، مانعی ندارد و خوب است و دعا این است:
«اللَّهُمَّ اهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ اهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ اهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ اهْلَ التَّقْوی وَ الْمَغْفِرَةِ، اَساَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَوْمِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عیداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً وَ کَرَامَةً وَ مَزِیداً انْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُدْخِلَنِی فی کُلِّ خَیْرٍ ادْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ انْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ اخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ. اللَّهُمَّ انِّی اَسْاَلُکَ خَیْرَ ما سَاَلَکَ بِهِ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ وَ اعُوذُ بِکَ مِمّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الْمُخْلَصُونَ». و اگر
رجاءً به
جماعت بخواند، دو
خطبه بعد از آن رجاءً به جا می‌آورد و ترک این خطبه‌ها در زمان غیبت، جایز است. و در این نماز، بلند خواندن برای امام یا کسی که فرادا می‌خواند، مستحب است و بلند کردن دست‌ها در حال تکبیرها و در
صحرا خواندن آن به جز در
مکه مستحب است. و زیر سقف خواندن آن مکروه است.
بنابر
مشهور در
نماز عید فطر و
قربان، تکبیرها در هر
رکعت پس از
قرائت گفته می‌شود.
لیکن به گفته گروهی از
قدما در
رکعت دوم از چهار
تکبیر، یک تکبیر برای قیام پیش از قرائت و سه تکبیر پس از هر قرائت گفته و سه
قنوت خوانده می‌شود.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۵۹۸. •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
