تَیَمُّم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَیَمُّم: (وَ لا تَیَمَّمُوا الْخَبیثَ) «تَیَمُّم» در اصل به معنای
قصد چیزی کردن است، در اینجا نیز به همان معنا آمده است، و «تَیَمُّم» معروف را از این جهت «تیمُّم» گفته‌اند که انسان قصد می‌کند از خاک پاک زمین استفاده کند.
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَ لاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَ لَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ) (اى كسانى كه
ایمان آورده‌ايد! از اموال پاكيزه‌اى كه به دست آورده‌ايد، و از آنچه از زمين براى شما خارج ساخته‌ايم (از منابع و معادن و درختان و گياهان)،
انفاق كنيد؛ و براى انفاق، به سراغ بى ارزش آن نرويد در حالى كه خودِ شما، به هنگام پذيرش اموال، حاضر نيستيد آنها را بپذيريد؛ مگر از روى
اغماض و كراهت؛ و بدانيد
خداوند، بى‌نياز و ستوده است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تيمم هم به معناى قصد است، و هم معناى اقدام عمدى.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَیَمُّم»، ص۱۴۸.
